Ouder verloren

02

Opgroeien zonder vader: Het verhaal van Noa

Door: Romée Bollen

Op 17-jarige leeftijd is Noa Vendrig (21) haar vader verloren. “Mijn vader kreeg een herseninfarct boven aan de trap en is hierdoor van de trap gevallen.” Op het moment dat het gebeurde was Noa bij haar vriend thuis en moest ze snel naar het ziekenhuis rijden. Hier heeft hij een operatie gehad en is het gelukt om hem in leven te houden. In de maanden daarna werd Noa’s vader niet heel veel beter. “Op een gegeven moment was hij eigenlijk een kasplantje. Hij was, naast zijn lichamelijke klachten, ook manisch depressief,” zegt Noa. Hierdoor lukte het niet om te herstellen. Na vijf maanden is er besloten voor een natuurlijke levensbeëindiging. “Daarvoor werd hij in leven gehouden met medicatie, eten, drinken, enzovoort, maar toen werd dit allemaal stopgezet. Een week later stierf hij uit zichzelf door een longontsteking.”

Volgens Linda Akerman kan het verliezen van een dierbare, die zo dicht bij je staat, op jonge leeftijd heftig zijn. “Op die leeftijd verwacht je het niet. Geen enkele jongere houdt er rekening mee dat hij of zij de dood tegenkomt.” Ze noemt het een interruptie in de ontwikkeling naar de toekomst.

Door het verlies van Noa’s vader moest ze opgroeien met één ouder minder. Dit heeft ook voor spanningen tussen haar en haar moeder gezorgd. “Mijn moeder kreeg al best snel na het overlijden van mijn vader een nieuwe vriend. Het bloeide van een vriendschap naar liefde. Nu beseft Noa dat het heel fijn is voor haar moeder, maar toen had ze er moeite mee dat haar moeder zo snel weer verder ging in het leven. “Op een gegeven moment hadden we het vaker over haar nieuwe vriend dan over mijn vader.” Tegenwoordig gaat het weer helemaal goed tussen Noa en haar moeder en ze gunt het haar moeder van harte.

Benieuwd naar het hele verhaal? Bekijk de documentaireserie!